Pojawia się znienacka i postępuje w bardzo szybkim tempie. Nagła głuchota idiopatyczna objawia się całkowitą lub częściową niezdolnością do odbierania dźwięków, zazwyczaj w jednym uchu. Kto jest narażony na tę przypadłość? Gdzie udać się po pomoc w przypadku nagłej utraty słuchu? Czym jest tlenoterapia hiperbaryczna? Jakie są szanse na powrót do sprawności? O tym w dzisiejszym artykule.
Trzy objawy nagłej utraty słuchu
Można wskazać trzy charakterystyczne cechy nagłej głuchoty idiopatycznej. Są to:
1. Niedosłuch narastający w ciągu 72 godzin
Zwykle jest to niedosłuch bardzo dużego stopnia, włącznie z głuchotą. Może poprzedzić go uczucie zatkania ucha, rozpierania lub przelewania. Czasami oprócz ubytku słuchu pojawiają się: ból ucha, zaburzenia równowagi, mrowienie, drętwienie.
2. Jednostronne wystąpienie objawów
Przy nagłej głuchocie idiopatycznej upośledzenie słuchu niemal zawsze dotyczy tylko jednego ucha.
3. Nagła głuchota o poranku
W wielu przypadkach objawy ubytku słuchu narastają nocą, dlatego pacjenci budzą się z nagłą głuchotą, której często towarzyszą szumy uszne.
Etiologia nagłej głuchoty idiopatycznej
Nagła utrata słuchu określana jest jako idiopatyczna z uwagi na to, że w większości przypadków nie da się wskazać jednej konkretnej przyczyny tego zaburzenia. Nie jest traktowana jako osobna jednostka chorobowa, a jedynie jako objaw kliniczny.
Etiologia nagłej głuchoty przypisywana jest jednak często infekcjom wirusowym albo zapaleniu ucha wewnętrznego. U wielu chorych, u których pojawił się niespodziewany ubytek słuchu, notuje się poprzedzające ten fakt zakażenie górnych dróg oddechowych. Za głuchotę idiopatyczną mogą też odpowiadać urazy akustyczne. Wśród czynników ryzyka wymienia się ponadto zakrzepicę (występowanie zatorów i zakrzepów w tętnicach prowadzących do ucha wewnętrznego).
Kto może być szczególnie narażony na wystąpienie nagłej głuchoty idiopatycznej? Ta przykra dolegliwość może pojawić się w każdym wieku, ale najczęściej chorują osoby w czwartej i piątej dekadzie życia, bez względu na płeć.
Diagnoza nagłej głuchoty idiopatycznej
Co robić, jeśli po przebudzeniu zauważymy, że nasz słuch się pogorszył? U kogo szukać pomocy z objawami nagłej głuchoty idiopatycznej? W takim przypadku należy niezwłocznie udać się do laryngologa. W przypadku nagłej głuchoty czas jest na wagę złota. Ważne jest jak najszybsze wdrożenie leczenia i zahamowanie szybko postępującego upośledzenia słuchu.
W diagnozie nagłej głuchoty idiopatycznej, oprócz przeprowadzenia szczegółowego wywiadu, lekarz wykona badanie otolaryngologiczne oraz jeśli możliwe to również audiometrię. Dodatkowo konieczne może być wykonanie tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego i badań laboratoryjnych, w tym morfologii krwi.
Metody stosowane w leczeniu utraty słuchu
Grupą leków, którą najczęściej stosuje się w leczeniu nagłej głuchoty są glikokortykosteroidy, podawane dożylnie, doustnie lub/oraz miejscowo do ucha. Jeśli pacjent z nagłą utratą słuchu szybko zgłosi się do lekarza, może otrzymać leki przeciwwirusowe. W niektórych przypadkach podaje się środki przeciwzakrzepowe.
Oprócz farmakoterapii do leczenia nagłej głuchoty stosowana jest tlenoterapia hiperbaryczna. Polega ona na podawaniu tlenu pod ciśnieniem w specjalnej komorze. Efektem jest poprawa krążenia krwi, co stwarza najlepsze warunki umożliwiające regenerację ucha środkowego.
Proces leczenia trwa 10-15 dni.
Rokowania w nagłej głuchocie – jakie są szanse na powrót do zdrowia?
Pacjenci dotknięci niespodziewanym ubytkiem słuchu często obawiają się, że objawy nagłej głuchoty idiopatycznej pozostaną z nimi na zawsze. Jakie są rokowania? Niestety, na to pytanie na można udzielić jednoznacznej odpowiedzi. To, czy leczenie nagłej głuchoty będzie skuteczne, zależy od kilku czynników. Jednym z nich jest czas, w jakim zgłosimy się do lekarza: im szybciej, tym lepiej.
W przypadku nagłej głuchoty na niekorzyść pacjenta przemawiają starszy wiek i występowanie takich chorób jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze czy zakrzepica. Z gorszym rokowaniem zazwyczaj wiążą się przypadki, w których doszło do głębokiego niedosłuchu i którym towarzyszą zaburzenia równowagi, z lepszym, obecność szumów usznych. O tym, czy pacjent wróci do pełnej sprawności, czy niedosłuch pozostanie, decydują dwa pierwsze tygodnie. W tym drugim przypadku zalecane jest korzystanie z aparatu słuchowego.
Nie należy więc bagatelizować pierwszych objawów nagłej głuchoty. Im szybsza pomoc medyczna, tym większa szansa na poprawę słuchu.
Więcej ciekawych treści, dotyczących laryngologii i nurkowania możesz znaleźć na moim profilu na INSTAGRAMIE oraz na FACEBOOKU. Warto dodać do obserwowanych. Masz problem natury laryngologicznej? Umów się na konsultację w moim gabinecie.